Έχουμε ένα έφηβο αγόρι που χάνει ξαφνικά από ατύχημα τη μητέρα του. Ψάχνει να βρει τρόπο να διαχειριστεί τα συναισθήματα που του προκαλεί ο θάνατός της, και εμείς από κοντά παρακολουθούμε τις σκέψεις του και τις αντιδράσεις του, καθώς επίσης και τις αλλαγές που έχει φέρει αυτό το τρομερό γεγονός στην καθημερινότητά του και στην οικογενειακή του ζωή. Επίσης το αγόρι ερωτεύεται και παρακολουθούμε και τα πρωτόγνωρα αισθήματα που βιώνει ένας έφηβος που ολοκληρώνει σχέση για πρώτη φορά, και μάλιστα με την κοπέλα που ερωτεύεται.

Ευτυχώς για εμένα δεν έχω χάσει γονιό. Δεν μπορώ να κρίνω αν όσα αναφέρει η συγγραφέας είναι αληθινά ή πλησιάζουν την πραγματικότητα. Αυτό θα το κρίνει ο καθένας κατά περίπτωση, όμως πλησιάζει πολύ σε αυτά που φαντάζομαι ότι θα αισθανόμουν. Και μάλιστα καταφέρνει να περιγράψει τα αισθήματα του αγοριού με πολύ παραστατικό τρόπο.

Προσωπικά συνιστώ το βιβλίο σε αυτούς που έχουν κάποιο φίλο που έχει χάσει κάποιον δικό του και ψάχνουν να βρουν τρόπο να βοηθήσουν (όχι ότι υπάρχει, αλλά ίσως βοηθήσει).

ΑΛΛΑ...

Αυτό που με ενόχλησε στο βιβλίο είναι ότι έχει μέσα παραπομπές σε άλλα βιβλία και αποφθέγματα. Προσωπικά αν θέλω να διαβάσω φράσεις από το "μαγκμπεθ" θα διαβάσω το ίδιο το βιβλίο, δεν μου χρειάζεται να επιλέξει κάποιος άλλος προτάσεις και να μου τις πασάρει μέσα σε ένα άλλο βιβλίο. Κατανοώ όμως ότι χρειάζονται (τα περισσοτερα αποφθέγματα τουλάχιστον) για την συνέχεια της υπόθεσης και ταιριάζουν με την περίσταση κάθε φορά.

Γενικά είναι καλογραμμένο βιβλίο, και σε αφήνει με μια γλυκόπικρη αίσθηση.